Enige tijd geleden werd ik door partijgenoot Eric Borggreve uit de gemeente Westland gevraagd wat de Statenfractie van de woningbouwplannen in het Monsterse ‘Watergat’ vind. De omwonenden en tal van natuur- en milieuorganisaties zouden hier liever natuurontwikkeling zien. Omdat ik al sinds jaar en dag regelmatig via de duinen naar Hoek van Holland op en neer fiets, weet ik dat de bebouwing steeds dichter op de duinen afkomt, maar ik wist niet precies wat ik me bij het Watergat moest voorstellen. Ik besloot ter plaatse een kijkje te gaan nemen. Jeannine Engels, ons voormalige Gemeenteraadslid in het Westland, bleek op een steenworp afstand te wonen. Zij was bereid om me rond te leiden.
Het Watergat bleek schuin tegenover Ter Heijde te liggen. Het is een strook grasland tussen de huidige bebouwing van Monster en een dijk waar je je hond kunt uitlaten. Ik was hier al talloze malen langsgefietst. Aan de kant van de duinen stond vroeger een camping, waar ’s zomers veel arbeidsmigranten verbleven. Deze camping is opgeheven.
Vroeger stonden er kassen in het Watergat. Die kassen zijn weggehaald ten behoeve van woningbouw, maar sindsdien is er niets gebeurd. Op dit moment is het een schapenweitje, dat geen bijzondere indruk op me maakte. Jeannine Engels schetste echter vol vuur de mogelijkheden om hier natuur te ontwikkelen. De omwonenden vrezen ook dat de bouw hier negatieve gevolgen zal hebben voor het naastgelegen Solleveld en de Kapittelduinen, want dat is Natura 2000-gebied.
Omdat er momenteel gewerkt wordt aan het ‘Nationaal Park Hollandse Duinen’ en Zuid-Holland ook het ‘Kustpact’ getekend heeft heb ik met onze gedeputeerde Anne Koning overlegd wat de positie van de provincie met betrekking tot deze woningbouwplannen is.
Het Watergat blijkt al geruime tijd op de zogenaamde ‘3 hectare-kaart’ te staan, waarop gebieden staan aangegeven buiten de bestaande bebouwing (‘BSD’ in het jargon) waar gebouwd mag worden. Omdat het al ‘in de pijplijn’ zat toen het kustpact werd afgesloten zijn die woningbouwplannen daardoor niet gewijzigd. Het zou dus een vreemde draai zijn als de provincie deze toestemming ineens zou intrekken.
Het is wel erg zonde als er op deze locatie helemaal geen sociale woningbouw zal worden gerealiseerd. Op dit moment kan de provincie op dat punt in een bestemmingsplan nog niet goed reageren. De provincie kijkt naar het totale programma en niet naar de afzonderlijke bouwlocaties. Bij de omgevingsbeleid-stukken die nu ter inspraak liggen wordt wel een haakje gemaakt om bij de bouwplannen te kunnen gaan reageren op het aandeel sociale woningbouw.
Het ontwerp bestemmingsplan, dat uit 2016 stamt, is echter nog niet definitief. In de bestemmingsplanprocedure zal de gemeente Westland uiteraard wel moeten aantonen dat de provinciale belangen daarin voldoende worden geborgd, onder meer voor wat betreft de bescherming van de Natura 2000-gebieden.
Uiteraard kan de gemeente Westland wel terugkomen op de ingeslagen weg en beslissen om alsnog tot natuurontwikkeling in plaats van woningbouw over te gaan. Vanuit de Staten zullen we hier echter niet op aandringen.
