Sociaal, groen, eerlijk, openbaar bestuur en financiën

De relatie tussen overheid en burger is de afgelopen jaren ernstig geschaad. Dat moet beter, ook in Zuid-Holland. Te vaak komt het voor dat burgers wel mee willen doen, maar niet weten hoe of zelfs de kans niet krijgen. De PvdA wil meer democratische invloed op het beleid, waarbij we handelen vanuit vertrouwen in plaats van wantrouwen.

Onze plannen in het kort:

  • We experimenteren met nieuwe vormen van inspraak en democratie. Besluiten moeten zichtbaar voor bewoners door gekozen volksvertegenwoordigers genomen worden.
  • Het bestuur van de provincie moet helder aangeven wat de mogelijkheden zijn om mee te denken, wanneer je daarvan weer wat terug hoort en wat er met de verschillende ideeën is gedaan. Alleen zo geven we mensen invloed en verantwoordelijkheid.
  • Iedere inwoner heeft recht op een basisniveau van voorzieningen. Het kan niet zo zijn dat voorzieningen als consultatiebureaus, scholen, zwembaden en bibliotheken verdwijnen en er ook geen openbaar vervoer meer is. We gaan niet akkoord met plannen van gemeenten waarin dit basisniveau aan voorzieningen niet is gegarandeerd. Als problemen de gemeente overstijgen hoort de taak bij de provincie thuis, zodat je bij gekozen volksvertegenwoordiger terecht kan.
  • We willen alle kernen en wijken in de provincie levendig houden, dus letten we op een goede verdeling van sportvoorzieningen, bibliotheken, huisartsen, supermarkten maar ook streekziekenhuizen.
  • De PvdA zet zich in om de stemgerechtigde leeftijd (voor de Provinciale Statenverkiezingen) te verlagen naar 16 jaar.
  • Op nationale Pride-dagen hijsen we de Progress Pride-vlag op de gebouwen van de provincie en besteden we in onze communicatie aandacht aan het grote belang van diversiteit en inclusie
  • De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen. Daarom zijn we voor een herziening van het provinciale belastingstelsel. Bij financiële keuzes staat voor de PvdA de bestaanszekerheid van onze inwoners centraal. Dat betekent bijvoorbeeld dat we ervoor kiezen te investeren in de betaalbaarheid en bereikbaarheid van het openbaar vervoer in plaats van in meer asfalt. Daarbij geldt dat geld reserveren terwijl er concrete problemen op te lossen zijn, niet hoort. Tegelijk is potverteren onverstandig, maar doen alsof er geen geld is dat ook.